David Bade

David Bade (1970, Curaçao) maakt tekeningen en absurde beelden die hij recycleert uit bouw- en 'waardeloos' materiaal. Later verzamelt hij ze in bijzonder expressieve, ruimtevullende installaties waarin hij korte geschreven stukjes rondstrooit: persoonlijke anekdotes, bijtend commentaar op de actualiteit, humoristische woordspelingen, ironische spreekwoorden en dergelijke. Vormelijk inspireert hij zich vrijelijk op de banale hedendaagse cultuur, kunstgeschiedenis en visuele taal van Curaçao, zijn geboorteland, waar invloeden uit de Westerse en Afrikaanse cultuur zich met de traditie van het kleurrijke Caribische carnaval en de plaatselijke volksreligie vermengen.

Naast een gepassioneerde kunstenaar met een internationale carrière is David Bade ook een inspirerende leraar die een kunstacademie, mede door hem opgericht, leidt, een sociaal geëngageerde directeur van artistieke gemeenschapsprojecten en een kritische tv-presentator van een kunstprogramma voor het grote publiek (ArtMen). Hij staat midden in het leven en heeft er – bijzonder – veel over te zeggen. Hij doet dit op zijn eigen onverschrokken manier, met behulp van afbeeldingen, woorden en acties. Er is echter één specifiek element dat de kern vormt van alle projecten die hij onderneemt: interactie.

Instituto Buena Bista

De kunstenaars David Bade en Tirzo Martha richtten samen met kunsthistorica Nancy Hoffmann in 2006 het Instituto Buena Bista (IBB) in Curaçao op. De oprichters van het IBB willen een platform voor hedendaagse kunst opzetten dat tegelijkertijd het bewustzijn en de verrijking van het inheemse culturele erfgoed stimuleert, terwijl het nieuwe culturele ontwikkelingen van over de hele wereld op het eiland introduceert.

De kernactiviteiten van het instituut bestaan ​​uit het organiseren van een beeldende kunstoriëntatiecursus voor getalenteerde Curaçaose jongeren tussen de 15 en 25 jaar, en het koppelen van deze jongeren aan een professionele buitenlandse vervolgcursus in de beeldende of toegepaste kunst. Het IBB zorgt ervoor dat de studenten in het buitenland nauwlettend worden gevolgd, maar motiveert hen ook om later terug te keren naar Curaçao. Het instituut gelooft immers dat creatief talent en een academische achtergrond nodig zijn om te breken met het koloniale verleden van het eiland en een nieuwe samenleving op te bouwen.