Grace Schwindt

Falcon Hoods, 2017
Dimensions model 1: 8 cm height x 7 width x 7 depth (with top part); model 2: 8 cm height x 7 cm width x 8 cm depth
Materials: Porcelain, copper glaze
courtesy the artist and Zeno X Gallery, Antwerp (BE)
Steel Wings, 2017
Dimensions: 146 × 120 × 144 cm
Materials: Steel
courtesy the artist and Zeno X Gallery, Antwerp (BE)
Pierced Mermaid, 2017
Dimensions: 136 × 60 x 60 cm
Materials: Steel, fabric
courtesy the artist and Zeno X Gallery, Antwerp (BE)
In mijn werk put ik uit verschillende disciplines: theater, dans, film, beeldhouwkunst en muziek. Mijn werkmethode neemt afzonderlijke gebeurtenissen, individuen, objecten of verhalen als uitgangspunt. Mijn proces ontstaat vaak uit specifiek onderzoek en gesprekken met activisten, politici of familieleden.

Elk werk maakt deel uit van een verkenning van de conventies van verschillende media rond de manier waarop in de kapitalistische maatschappij naar het lichaam gekeken wordt, waarbij elk lichaam moet functioneren om kapitaal te produceren en het systeem efficiënt te onderhouden. Voor mij is het een sleutelelement in het kijken naar, en denken over, elk systeem dat een rol speelt in een bepaald werk. Ik wil niet iets voorstellen waar ik niet in geloof. Als ik deze gedachte verder doortrek, is elke beweging, elk gebaar, elk woord niet neutraal, maar geladen met waarden en betekenissen die door de geschiedenis heen zijn gecreëerd. Daarom probeer ik, voor zover mogelijk, woorden en gebaren van hun waarden en betekenis te ontdoen en elk element als materiaal te beschouwen, als een ding op zichzelf, bijvoorbeeld een woord, een lichaam, een kleur, wandelen, spreken. Dit betekent niet dat ik geloof dat neutraliteit bestaat, daarom gebruik ik ook altijd verhalen die geladen zijn met historische betekenis, bijvoorbeeld een oorlog.

Als ik nadenk over hoe iemand een leven leidt in een maatschappij die wordt beheerst door het kapitalisme, denk ik aan 'iemand' als een lichaam dat pijn kan ervaren en dat kan sterven, vrij gemakkelijk kan sterven, door gevaarlijke arbeid, door zorgen, door ziekte. Wanneer we ons snijden, bloeden we. De kapitalistische maatschappij is gewelddadig tegen het lichaam en haar geweld bereikt elke cel. Het lijkt heel gemakkelijk om te vergeten dat onze lichamen kwetsbaar zijn, ze lijken abstracter in het kapitalisme en de dood lijkt niet te bestaan - totdat het gebeurt.