Stian Ådlandsvik
Convergence | 2010 | xerox copier, paper, copies | 100 × 64 × 61 cm
Outdone | 2012 | sledge, hinges | 67 × 17 × 135 cm
Abstract simplicity of need | 2012 | Installation view at Entrée Bergen
Abstract simplicity of need | 2012 | Installation view at Entrée Bergen
Take these hands #4 | 2012 | Ink-jet print on drywall | 60 × 80 cm
Take these hands #1 | 2012 | Ink-jet print on drywall | 60 × 80 cm
Inherent aan het oeuvre van Stian Ådlandsvik is het verlangen om producten en materialen te begrijpen. Hij onthult de verschillende lagen in zijn eigen productie, daarbij het proces van het maken van het werk en de verschillende stadia van ontwikkeling benadrukkend. Het zijn vaak gereorganiseerde hybriden waarin de samenstellende delen hun precieze oorsprong vinden in verbindingen die werden onderzocht en ontleed en waarneembaar gemaakt door het zichtbaar maken van een bepaalde logica of een bepaald denkproces.
Objecten worden geëvalueerd en gehercontextualiseerd in de vorm van tekeningen, foto's en sculpturen. Het zijn delen van onderling verbonden systemen, bestaande uit een groot aantal componenten die met elkaar verbonden en van elkaar afhankelijk zijn. Ze verwijzen naar transnationale en transcontinentale handel- en productiesystemen, maar ook naar connecties daarbuiten, alsook de context die door de tentoonstellingsruimte wordt bepaald.
Ådlandsvik linkt zijn referentiesystemen aan elkaar, een evenwicht zoekend tussen heldere, aannemelijke, en vage, mysterieuze componenten. Hun verschillende staten, die worden gedocumenteerd door de kunstenaar en geïncorporeerd in het werk, variëren van het bruikbare object tot gedeconstrueerde machines die nog nauwelijks kunnen functioneren en abstracte objecten waarvan de sporen, gekerfd in het materiaal, een gebruikscontext uit een ander tijdperk verraden.
De onvolmaakte oppervlakken in zijn werk suggereren een verlangen naar een nieuwe materialistische taal, waarvan de lezing niet alleen stoelt op de kunstgeschiedenis, maar op een meer direct begrip van materiaal als het eindproduct van menselijk handelen, en waarbij oneffenheden in het oppervlak een ontstaansreden en bijgevolg ook een betekenis krijgen. Het lijkt alsof Ådlandsvik een nieuw ideaal voor het waarderen van objecten doorheen de kennis van hun verleden wil suggereren. Zijn werken zijn in feite een onderzoek naar hoe waarde aan producten wordt toegeschreven, en hoe maskeringen waarde kunnen verlenen aan een dubieuze inhoud, of zelfs helemaal geen inhoud.
Doorheen deze verschillende lagen van productie maakt Stian Ådlandsvik de vorige contexten, toepassingen en betekenissen van de materialen die hij gebruikt zichtbaar. Hij gooit elk voormalig besef van conventie en gewoonte omver, en geeft nieuwe betekenis aan wat wij als normaal en gewoon beschouwen. Als een niet-gewelddadige reactie op de status quo, wordt de werkelijkheid geherinterpreteerd doorheen een zoektocht naar een dieper inzicht in wie en wat ons omringt.
