Kaleb De Groot

Het werk van Kaleb de Groot (NL, 1974) kenmerkt zich door de studie van de menselijke omgeving, vaak met door hem vormgegeven ingrepen. Hij gebruikt hierbij een architecturale taal, maar herschikt en herinterpreteert de omgeving. Hierbij ligt de focus op het mentale, vaak associatieve, potentieel van een locatie met daarbij een fascinatie voor de tragedie en schoonheid van de menselijke interactie en de mogelijkheden en onmogelijkheden van de mensheid om hun omgeving te manipuleren. Deze omgevingen worden gereconstrueerd tot een essentie. Elk afgerond project krijgt een permanente plek op het lichaam van De Groot, waarbij deze tatoeage een verdere condensatie van het project is.