Catriona Leahy

In het oeuvre van Catriona Leahy is er een inherente interesse in plekken en ruimtes waar geschiedenissen samenkomen of die een bepaalde energie bevatten of uitstralen - een soort aura - van voorgaande generaties. Haar observaties focussen op de spanning, dissonantie en onzinnigheid die dergelijke plekken bevatten en zich uiten in tijd, ruimte en esthetiek. Hiermee ondermijnt ze de grenzen die bestaan tussen het statische en dynamische beeld, daagt ze uit om deze tegenstelling te overkomen en dwingt ze om samen te laten komen in een enkel beeld. De beschouwer wordt meegenomen in het ontwaken van het slapende beeld of het in gang zetten van het botsen van verschillende tijden.

Bij de tentoonstelling toont Leahy zowel enkele nieuwe als oude werken geïnspireerd op een oude industriële kunstmestfabriek in Ierland (Albatross). De ondergang van deze fabriek is vergelijkbaar met de teloorgang van de mijnindustrie in en rond Genk. Maar, in tegenstelling tot de overbodigheid van de Albatross, was er na de sluiting van de mijnen nog een sprankje hoop. Leahy selecteerde een aantal archivale foto’s die genomen zijn tijdens de opkomst van de mijnen en manipuleerde ze tot een gefragmenteerde en veranderde beelden. Vouwen en scheuren in de beelden representeren wat misschien als lichtlekken of lacunae – ruimtes of gaten zijn in het landschap, die een potentieel hebben of restanten van het verleden herbergen of zelfs verwijzen naar een mogelijke toekomst. De tijdelijkheid van de visuele manifestatie leert ons dat de consequenties van dergelijke activiteiten verschillende mogelijkheden geven en daarmee onvoorspelbaar zijn. Deze temporal latency is wat de aandacht van Leahy krijgt. Het zijn de golven of trillingen die gevoeld worden, veel later dan de gebeurtenis zelf, als sporen die versmelten in ons hedendaags zijn.

Katsutoshi Yuasa

Werkend in de traditioneel en lang als inferieur beschouwde techniek van Ukiyo-e (drijvende wereld) refereert Katsutoshi Yuasa in zijn werk naar de Japanse manier hoe om te gaan met geschiedenis en hoe herinneringen verloren raken door de tijd. De Japanse manier om een gebied te revitaliseren is misschien exemplarisch voor hun benadering. Eerst wordt het gebied met de grond gelijk gemaakt, waarbij alle resten van het verleden worden weggehaald en de geschiedenis van de plek wordt verwoest om zo met een schone lei te kunnen beginnen. De herinneringen aan de plek blijven enkel bestaan in de hoofden van de mensen. Maar met de alledaagse stroom van informatie en het onvermogen van de menselijk geest om herinneringen goed te kunnen blijven onthouden, gaan de herinneringen geleidelijk verloren. In zijn werk probeert Yuasa deze herinneringen levend te houden als een methodiek om momenten en gebeurtenissen te begrijpen. Hij gelooft dat reflecteren over de geschiedenis in het hedendaagse een manier is om naar de toekomst te werken.

Tijdens zijn verblijf bij FLACC werkte Yuasa aan twee series van werken. Bij de eerste serie zocht hij online naar foto’s van locaties aan de Japanse kustlijn die zwaar beschadigd zijn geraakt bij de tsunami in 2011. Hij vond foto’s van de pre-2011 situatie en fotografeerde de vernietiging van de dezelfde plek vanuit dezelfde hoek. Beide beelden werden in hout gesneden en de twee monochrome beelden werden op hetzelfde blad gedrukt. De pre-2011 afbeelding kreeg één kleur, de post-2011 een andere en waar de twee afbeeldingen overeenkomsten hadden versmelten de twee kleuren tot een derde kleur. Het creëerde drie verschillende kleuren, reflecterend op drie verschillende tijden: waar het verleden en het heden samenkomen ontstaat een blik op de toekomst.

In een andere serie werken versmelt hij digitale beelden van de natuur in Genk met foto’s van details van de voormalige mijngebouwen en maakt hiervan een houtsnede. Hij laat verleden en heden samenkomen en tegelijk natuur en industrie, refererend naar de eeuwige strijd tussen natuur en industrie en naar een alternatieve on-Japanse manier hoe om te gaan met de geschiedenis van een plek. Een strijd die meestal gewonnen wordt door de industrie, maar in Genk lijkt de natuur te winnen…

Catriona Leahy

In the work of Catriona Leahy, there is an inherent interest in sites and spaces that present with an accumulation of history or that harbour and exude an energy, a kind of aura, that an embedded past generates. Her observations focus on the tension, dissonance or incongruities that exist in these sites, which manifest themselves temporally, spatially and aesthetically. In doing so she challenges and undermines the boundaries that exist between the static and dynamic image, forcing them in some way to coexist.

For this exhibition, Leahy brings together new work as well as some previous work based on an old industrial fertiliser factory in Ireland (Albatross), the demise of which is paralleled somewhat by the redundancy of the mines in and around Genk. However, contrary to the obsolescence apparent in Albatross, the aftermath of the coal mining era in Genk left some flicker of hope and light in its passing. Leahy has selected a number of archival photographs taken during the rise of the mines and manipulated them to appear in a fragmentary and altered state. Cracks and fissures in the images represent what might be interpreted as light leaks or lacunae - spaces or gaps in the landscape that have the potential to harbour traces of the past or, alternatively, point to potential futures. The latency of a visual manifestation of such activities, teaches us that the consequences of our actions in one moment can have any number of outcomes – undetermined and unpredictable. It is this temporal latency that is of concern for Leahy – the ripples or tremors that are felt, experienced or perceived, only much later after the event, as traces that meld into the fabric of our present.

Katsutoshi Yuasa

Working in the traditional and long-regarded as inferior woodcutting technique of Ukiyo-e (Floating World), Katsutoshi Yuasa refers in his work to the Japanese way of dealing with history and how memories get lost in time. The way the Japanese revitalize an area is exemplary of their philosophies and principles. First the ground is leveled, destroying all past remains and obliterating the history of the place to create a blank canvas to start anew. The memories of the place only remain in the minds of the people. But with everyday flow of information and the failure of the mind to remember everything correctly, the memories get lost over time. In his work Yuasa tries to keep these memories alive and uses them as a way of understanding moments and events. Yuasa holds the belief that reflecting history in the present is a way of working to the future.

During his stay at FLACC Yuasa worked on two bodies of work. In the first series he searched for online images of locations on the Japanese coastline that have been severely damaged by the 2011 tsunami. He found images of the pre-2011 situation and photographed the destruction of the same place from the same angle. Both images are carved into independent planes of wood. Subsequently, the two monochrome images are printed on the same paper in different colours, resulting in a fused image, which represents past, present and a potential future. The pre-2011 has one colour, the post-2011 another and where the two images have similarities the two colours fuse to a third colour. It creates three different colours, reflecting on three different times, where past and present fuse to give a glimpse on a possible future.

In the other series of works, he digitally fused images taken of the natural surroundings in Genk with details of the former mining building and transfers the image to a woodcut. He fuses the past and present and in the same time nature and industry, referring to the long and recurring battle between nature and industry and to an alternative non-Japanese way of dealing with history. A battle that too often is won by industry. However, in Genk, nature persists and is slowly gaining the upper hand, reclaiming what was once lost.