Problemen met het lezen van de nieuwsbrief? Lees online. Problems reading this email? Read online.

Helen Cho

Vertrekkend van haar huidige artistieke activiteiten organiseerde Helen Cho een reeks workshop-sessies die zal resulteren in de productie en tentoonstelling van kunst- en handwerk gemaakt door deelnemers uit Genk. Met technieken, materialen en concepten die karakteristiek zijn voor wat Cho op dit moment zelf doet, maakt elk van hen een eigen kunst- of handwerk dat zal dienen om op locatie een collectieve installatie tot stand te brengen. Al het werk wordt na afloop van de expositie aan de deelnemers teruggegeven, zodat de installatie slechts bestaat voor de duur van de tentoonstelling.

De workshop gaat uit van Helen Cho’s meest recente werk, waarvoor zij inspiratie heeft opgedaan in een ontwerp van Leonardo da Vinci en de serie houtsnedes “Six Knots” van Albrecht Dürer. In Da Vinci’s ontwerp bestaat de aaneenschakeling uit een reeks ingewikkelde knopen die samen een onafgebroken draad in een cirkelvormig patroon vormen. Een van de dingen die Cho interesseert is de veronderstelling dat dit aaneengeregen ontwerp van Da Vinci mogelijk diende als decoratiepatroon voor beoefenaars van diverse ambachten. Dürers houtsnedes “Six Knots”, die wel worden gezien als variaties op Da Vinci’s ontwerp van aaneenschakeling, suggereren tevens textiele applicaties. Pogingen om Da Vinci’s zogenaamde “decoratieve puzzel” of “geometrische fantasie” te begrijpen, hebben geleid tot esoterische en spirituele interpretaties, terwijl in het kader van andere visuele en mystieke affiliaties en analogieën het labyrint en de mandala zijn genoemd.

Voor de workshop, die integraal deel uitmaakt van Cho’s komende installatiewerk, ontleedt zij het proces van totstandbrenging door Da Vinci’s oorspronkelijke aaneenschakelingsontwerp sculpturaal te deconstrueren. Het sjabloon of “patroon” dat aldus ontstaat, dient voor de deelnemers aan de workshop als uitgangspunt voor het maken van hun eigen kunst- en handwerk. Het werken met naald en draad (meestal neergezet als handenarbeid of hobby) en met kunstleer (in massa geproduceerd voor handelsproducten) suggereert een alledaags, gewoon resultaat – in elk geval geen “kunst”. Toch zijn deze individuele bijdragen in feite “veelvouden” van Cho’s eigen werk (waarvoor zij heeft geput uit voornoemde bronnen) die vragen oproepen ten aanzien van origineel versus kopie en kunst versus ambacht of applicatie. Tegelijkertijd is het onvermijdelijk dat elke bijdrage gekenmerkt zal zijn door kwaliteiten en eigenschappen die uniek zijn voor de maker ervan. Het is de bedoeling dat het met de hand genaaide kunst- en handwerk van de deelnemers tijdens de expositie via een proces van aaneenschakeling, verweving en interactie samen met Cho’s eigen werk een collectieve, op “eenheden” gebaseerde installatie vormt.

Vanuit haar belangstelling voor het deconstrueren van de wijze waarop haar kunst tot stand komt, werkt Helen Cho momenteel tevens aan ongelimiteerde edities van het “Do It Yourself Art”-project. De opzet is dat zij gebruiksvriendelijk en voorverpakt worden – vergelijkbaar met een product dat algemeen verkrijgbaar is in hobbywinkels. Deze compacte kits, waarin de ervaringen met de workshop zijn verwerkt, bevatten de basismaterialen en duidelijke aanwijzingen voor het maken van een kunstwerk volgens het knoopontwerp. Op die manier wil Cho in beginsel iedereen in staat stellen een “Do It Yourself”-kunstwerk te maken, waarmee zij tegelijkertijd de aandacht vestigt op de rol van veelvouden en fabricage in de hedendaagse kunstpraktijk.

FLACC en Helen bedanken de academie Genk - afdeling textiele kunsten, de naaiclub van Genk en de vrijwilligers voor hun bijdrage aan de workshops.

Bart Lodewijks

Sinds vier maanden werkt Bart Lodewijks in Genk. Met wit schoolbordkrijt maakt hij op muren, straten en gebouwen lineaire tekeningen die zich een weg banen door de stad. Hij begint met tekenen zonder vooraf toestemming te vragen. Aan argwanende omwonenden en passanten legt hij uit dat krijt makkelijk te verwijderen materiaal is en door regen wordt uitgewist. Langzaamaan wordt hij een vertrouwd gezicht in de buurt en slaagt erin om de tekeningen te verleggen naar huizen en uiteindelijk ook interieurs van privé-woningen. Lodewijks schrijft korte teksten over wat er tijdens het tekenen voorvalt:

Op het boompje teken ik heel lichtvoetig een verticale lijn met een drietal uitlopers. Bij kinderen op de speelplaats van een aanpalende school reizen vragen op wat de krijtlijnen op en rondom de boom voorstellen. ‘Je kan pas zien wat het is als alles af is,’ antwoord ik. ‘Wanneer is het af?’ vragen ze. ‘Over een jaar, er moet eerst nog heel veel getekend en ontdekt worden,’ zeg ik.

‘Waarom zijn het lijnen?’ vraagt een onderwijzer. ‘Een lijn is de kortst mogelijke verbinding tussen twee punten, vergelijkbaar met een voetstap. Te voet kun je bijna overal komen. Ik probeer al tekenend overal te komen.’

‘Maar waarom zijn het van die strakke rechte lijnen?’ vraagt de leerkracht door. ‘Het is mij nog nooit gelukt om een strakke rechte lijn te tekenen, zelfs niet op papier,’ zeg ik. ‘Lange tijd dacht ik dat ik niet kon tekenen. Mijn tekeningen lopen niet recht en ze zijn niet krom, maar zijn alles wat daartussen zit. Dat komt omdat geen één plek geschikt is om op te tekenen. Alles wat door de mens gebouwd is zit vol met oneffenheden. Bovendien werken bewoners niet zomaar mee. Er zijn heel wat hordes en kronkelige paden te nemen voordat zo’n lijn er staat.’

‘Is het niet doodzonde dat de tekeningen wegspoelen door regen?’ vraagt de meester zich af.
‘U leert de kinderen rekenen en taal vanaf het schoolbord. Op het einde van de dag wist u alle kennis met een vilten borstel weg. De borstels worden, verzadigd met kennis, uitgeklopt op de schoolmuur. Verspilling is het niet, toch?’ ‘Nee, nee,’ valt hij me in de reden. ‘Borstels uitkloppen is geen verspilling, maar... … wij hebben tegenwoordig een digi-bord in de klas.’ ‘Het gaat erom wat er in de kinderhoofden achterblijft. Of daarvoor nou krijtstof of digitale deeltjes worden gebruikt.’

Feb 17 – Jun 3, 2012 Fotomuseum Provincie Antwerpen, Antwerpen (BE) Lara Mennes in Fotomuseum Provincie Antwerpen

Mei 12 – Sep 16, 2012 Track, Gent (BE) Bart Lodewijks in Track

Mei 12 – Sep 16, 2012 Track, Gent (BE) Sven Augustijnen, screening Spectres

Jun 2 – Sep 30, 2012 Manifesta 9, Genk (BE) Ronny Heiremans en Katleen Vermeir

Jun 2 – Sep 30, 2012 Manifesta 9, Genk (BE) Lara Almarcegui

Helen Cho

Helen Cho uses her current artistic practice as a point of departure to organize a series of workshops leading to the production and exhibition of art/craftworks by participants from communities in the city of Genk. Utilizing techniques, materials and concepts integral to Cho’s current work, each participant creates his/her own art/craftwork, which, in turn, is contributed as a component of a collective installation to be realized on-site. After the exhibition, the art/craftworks are to be returned to the participants; hence, the installation exists only for the duration of the exhibition.

The workshop is based on Helen Cho’s new body of work, which was inspired by a concatenation design by Leonardo da Vinci and the “Six Knots” woodcut engravings by Albrecht Dürer. As conceived by da Vinci, the concatenation design consists of a series of complicated knots from which an unbroken cord could be traced from one end to the other with the whole filling a round space. One point of interest for Cho is a speculation that the concatenation design by da Vinci was to serve as an ornamental pattern for artists of various crafts. Likewise, Dürer’s “Six Knots” woodcut engravings, which are speculated as variations of the concatenation design by da Vinci, also suggest textile applications. Attempts to understand da Vinci’s so-called “decorative puzzle” or “geometric fantasy” have produced esoteric and spiritual interpretations; other visual and mystical affiliations and analogies include the labyrinth and the mandala.

For the workshop, which is integral to Cho’s upcoming installation work, she employs a sculptural deconstruction of da Vinci’s original concatenation design to aid in breaking down the production process. This template or “pattern” is, in turn, used by workshop participants as the basis from which to create their own art/craftwork. Sewing (usually typified as craft or hobby) and leatherette (mass-produced for commercial products) evoke everyday-ness, the ordinary -- least of all, “art.” Yet these individual works are, in fact, “multiples” of Cho’s own work (also derived from aforementioned sources) that invoke questions of original vs. copy and art vs. craft or application. At the same time, each work will inevitably contain its own particular characteristics and idiosyncrasies, indexical to each maker. At the exhibition, these hand-sewn art/craftworks are intended to juxtapose, intertwine and interact with Cho’s own works as one collective, and also “unit-based,” installation.

In her interest in deconstructing the production process of her artwork, Helen Cho is also developing unlimited editions of the “Do It Yourself Art” project. They are intended to be user-friendly and pre-packaged -- not unlike a product available in a hobby shop intended for mass consumption. Based on workshop-based experiences and condensed into this new form, these “kits” contain the basic supplies and step-by-step instructions intended to produce a multiple of an artwork based on a knot design. The intention is for anyone to produce a “DIY” artwork, thereby questioning the role of multiples and fabrication in contemporary art practice.

FLACC and Helen would like to thank the academy Genk, textile arts department, the sewing club Genk and the volunteers for their contribution to the workshops.

Bart Lodewijks

Bart Lodewijks has been active in Genk since four months. Using white chalk, he has been creating linear drawings on the surfaces of walls, streets and buildings that make their way through the town. He starts drawing without first asking for permission. If any neighbours and passers-by raise their eyebrows at what he’s doing, he simply explains that chalk is a material that can be easily removed and is deleted when it rains. He has gradually become a familiar face in the area, managing to take his drawing activity to the walls of houses and eventually even into the interior spaces of private dwellings. Lodewijks adds short texts about what he observes while drawing.

‘I saw this slender tree, for instance, and I lightly drew a vertical line along its stem, with three shoots’, says Lodewijks. ‘Children in the playground of the adjoining school became curious, and asked me about the meaning of the chalk lines on and around the tree. ‘You can see what it is only when it’s finished’, I said. ‘When is it finished?’ they asked. ‘In a year, there's still lots of drawing and discovering to be done’, I said.

‘Why lines?’ a teacher asked. A straight line is the shortest distance between two points, much like a footstep. You can go almost anywhere on foot. I try to get everywhere by drawing’.

‘But why are the lines so taut and straight?’ the teacher insisted. ‘I’ve never managed to draw a perfectly straight line, not even on paper’, I said. ‘I always used to think I was no good at drawing. The lines I produce are neither straight nor curved but anything in between. That’s because no single surface is apt for drawing. Everything man-made is thoroughly uneven. And besides, people around do not readily co-operate. To complete a line, you need to follow tortuous paths and overcome many obstacles along the way’.

‘Isn’t it a shame that your drawings are blotted out by the rain?’ the teacher wondered. ‘To teach your children language and maths, you use chalk and blackboard. When the day comes to an end, you erase all knowledge. And when you clean the blackboard wipe, the chalk dust takes all the knowledge with it. Quite a waste, don’t you think?’ ‘No, no,’ he interrupted. ‘Cleaning blackboard wipes isn't a waste, but... … nowadays we use digiboards in the classroom’. ‘It’s about what is preserved in the minds of the children. Regardless of whether you use chalk dust or digital particles’.

Feb 17 – Jun 3, 2012 Fotomuseum Provincie Antwerpen, Antwerpen (BE) Lara Mennes in FoMu

Mei 12 – Sep 16, 2012 Track, Gent (BE) Bart Lodewijks in Track

Mei 12 – Sep 16, 2012 Track, Gent (BE) Sven Augustijnen, screening Spectres

Jun 2 – Sep 30, 2012 Manifesta 9, Genk (BE) Ronny Heiremans en Katleen Vermeir

Jun 2 – Sep 30, 2012 Manifesta 9, Genk (BE) Lara Almarcegui

Met de steun van de Vlaamse Gemeenschap, Provincie Limburg en Stad Genk.
FLACC is een structurele partner van het Platform Limburg Beeldende Kunsten.
With the support of the Flemish community, the Province of Limburg and the City of Genk.
FLACC is a structural partner of the Platform Limburg Beeldende Kunsten.