In het FLACC herwerkte ze een bestaand beeld van haar, namelijk 'Redone'. Het figuurtje zou een andere uitvoering krijgen: brons of keramiek, dat was in het begin nog niet helemaal duidelijk. Nadia Naveau onderzoekt nieuwe versies van eenzelfde realiteit en ontdekt hierin dat vertrouwd en vreemd dicht bij elkaar liggen. Hoewel helemaal uit reële elementen opgebouwd, ontstaat een beeld dat 'thuis hoort' in de fantasie. Het zijn juist de beperkingen van de realiteit die vreemd genoeg interpretaties en associaties vrijmaken. 'Het Gezicht' krijgt geen letterlijke interpretatie, maar toont dus het verbeelden zelf als een gelaat van mogelijkheden.